ಸಾಲುಗಳು

ಅರಿಯದ, ಕೇಳದ, ಕಾಣದ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ,
ನನ್ನ ಯುವರಾಣಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬಂದಿದ್ದೇನೆ,
ಅವಳ ನಿಶಕ್ತ ಭುಜಗಳು ಬೆಳ್ಳಿಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಪಡೆಯುತ್ತಿವೆ:
ಓ! ಆ ಮುದ್ದು ಮಗುವಿನ ಸ್ಪರ್ಶ,
ಯಾರು--- ಯಾರಿಗೆ ವರ್ಣಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಷ್ಟೆಂದು
ಅಲ್ಲಿದೆ ಹುಚ್ಚುತನ--- ಕ್ರೌರ್ಯ, ಅಥವಾ ನಿಬಂಧನೆ?

ಆ ತುಂಟ ಕಣ್ ರೆಪ್ಪೆಗಳು ಹೇಗೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿವೆ!
ಆ ತುಟಿಗಳೆಷ್ಟು ಹಸಿಯಾಗಿವೆ!--- ಅವುಗಳ ಮಾತು,
ಪಕ್ವವಾದ ನೀರವತೆಯಲ್ಲಿ, ಸವಿಯಾದ ಶಬ್ಧಗಳ ನೆರಳಲ್ಲಿ:
ಆ ಇಂಪಾದ ಸಂಗೀತ ನನ್ನ ಕಿವಿಗಳಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಮಾಯವಾಗುತ್ತಿದೆ ಚಿನ್ನ,
“ಪ್ರೀತಿಯ ಅಪರಿಪೂರ್ಣತೆ, ಅಥವಾ ಅದರ ಗಡಿಗಳ ಎಲ್ಲೆ” ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯುವುದು

ನಿಜ!--- ಆ ಎಳಸು ಮುನ್ನೆಚ್ಚರಿಕೆಗಳು!
ನಾನು ನಿನ್ನ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುತ್ತೇನೆ:
ಈ ಸುದಿನದಂದೇ ಆ ತುಂಟಿ ಜನ್ಮ ಪಡೆದದ್ದು!
ಆದ್ದರಿಂದ, ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ,
ಬೆಳಗಿನ ಅನರೀಕ್ಷಿತ ದುರ್ಘಟನೆಯ ನೋವಿನಿಂದ ಹೊರಬಂದು
ನಾನು ನನ್ನ ಸ್ವರ್ಗವನ್ನು ಹೊಸರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವೆ.

(ಮೂಲ ಕವಿ : ಜಾನ್ ಕೀಟ್ಸ್ )