ಬಾಲ್ಯ

ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಯೋಚಿಸುವುದು ಸರಿಯೆ,
ಆ ರೀತಿ ಕಳೆದುಕೊಂಡದ್ದಕ್ಕೆ ಪದಗಳನ್ನು
ಹುಡುಕುವ ಪ್ರಯತ್ನದ ಮೊದಲೇ,
ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿರುವಂತೆ, ಹೇಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮಾಯವಾದವಲ್ಲಾ,
ಆ ದೀರ್ಘ ಬಾಲ್ಯದ ಮಧ್ಯಾಹ್ನಗಳು, ಏಕೆ?

ನಮಗೆ ಈಗಲೂ ಕಾಡುತ್ತಿವೆ-: ಕೆಲವು ಸಲ ಈ ಮಳೆಯಿಂದಾಗಿ,
ಆದರೆ ನಾವು ಅದರ ಅರ್ಥಗಳನ್ನು ಹೇಳಲಿಕ್ಕಾಗದ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದೇವೆ,
ಮತ್ತೆ ಆ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣ ಬದುಕು ನಮಗೆಂದಿಗೂ ದಕ್ಕಲಾರದು,
ಮತ್ತೆ ಒಂದಾಗುವುದು, ಬೇಟಿಯಾಗುವುದು, ಹಾಗೇ ಕಾಲಕಳೆಯುವುದು.

ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ನಮಗರಿವಿರದ, ನಮಗೇನೂ ಆಗದ ಆ ವಯಸಿನಲ್ಲಿ,
ಕೆಲವು ವಸ್ತುಗಳ ಹಾಗು ಜೀವಿಗಳ ಹೊರತು ಪಡಿಸಿ:
ಅವರ ಜಗದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೊ ಮನುಷ್ಯರಂತೆ ಬದುಕುತ್ತಾ,
ಕತ್ತಿನವರೆಗೂ ಅಂಖ್ಯೆ-ಸಂಖ್ಯೆಗಳ ತಂಬಿ ಗಂಭೀರ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದೇವೆ.

ಮತ್ತೆ ಈಗ ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಿ ಕುರಿಕಾಯುವವನ ಹಾಗಾಗಿದ್ದೇವೆ,
ಒತ್ತಡ, ಬಿರುಕುಗಳೊಡನೆ, ಭಾವ, ಬಂಧಗಳಿಂದ ಬಹಳ ದೂರಸಾಗಿದ್ದೇವೆ,
ಅಷ್ಟು ದೂರದಿಂದಲೇ ಸೇರಿಸುತ್ತಾ , ತೀಡಿ, ತೀಡಿ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಹೊಸ ಹಗ್ಗವ ನೇಯ್ದು
ಚಿತ್ರದ ಮುಂದಿನ ಭಾಗಕ್ಕೆ ಸೂಕ್ತವೆಂಬಂತೆ ಸೇರಿಸಿದ್ದೇವೆ.
ಈಗ ಅದರ ಮೇಲೆ ನಡೆದು ಹೋಗಲು ನಮಗೇ ಭಯಾನಕವೆನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ.

(ಮೂಲ ಕವಿ: ರೈನರ್ ಮಾರಿಯ ರಿಲ್ಕ್)