ಯುದ್ಧಕಾಲದಲ್ಲಿ ವಸಂತ

ಎಲ್ಲೋ, ಬಹಳ ದೂರದಲ್ಲಿ ವಸಂತಕಾಲ ಇರುವಂತೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ ನನಗೆ,
ಎಲೆಗಳ, ಮೊಗ್ಗುಗಳ ಸುವಾಸನೆ ಎಷ್ಟೋ ಕಳೆಗುಂದಿದೆ—
ಓಹ್, ವಂಸತದ ಹೃದಯ ತಾನೆ ಹೇಗೆ ಬರಲೊಪ್ಪೀತು
ವೇದನೆಯಿಂದ ನರಳುತ್ತಿರುವ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ,
ತೀವ್ರ ವೇದನೆ?

ಸೂರ್ಯ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಮುಖ ಮಾಡಿದಾಗ, ದಿನಗಳು ಸುದೀರ್ಘವಾಗುತ್ತವೆ,
ನಂತರ ಸಂಜೆಯ ತಾರೆ ಪ್ರಾಕಾಶಮಾನವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ—
ದಿನದ ಬೆಳಕಿಗೆ ಹಾಗೇ ಇರಲು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ
ಗಂಡಸರು ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಹೊಡೆದಾಡಲೆಂದು
ಹಾಗೇ ಹೊಡೆದಾಡುತ್ತಿರಲು?

ಹುಲ್ಲು ನಡೆದಾಡುತ್ತಿದೆ ನೆಲದಲ್ಲಿ,
ಬೇಗನೆ ಬೆಳೆದು ಅಲೆಗಳನ್ನು ಹೊಮ್ಮಿಸುತ್ತದೆ—
ಅದಕ್ಕೆ ಹೃದಯ ಇದ್ದೀತೇ ತೂಗಾಡಲು
ಸಮಾಧಿಗಳ ಮೇಲೆ,
ಹೊಸ ಸಮಾಧಿಗಳು?

ಮರದ ರೆಂಬೆಗಳಡಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮಿಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರು
ಪಕ್ವವಾದ ಸೇಬು ಸಹಜವಾಗಿ ಉಸಿರಾಟ ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತವೆ—
ಆದರೆ, ಈಗ ಆ ಪ್ರೇಮಿಗಳ ಗತಿಯೇನು
ಸಾವಿನಿಂದಾಗಿ ಬೇರೆಯಾದವರು,
ಅಸಹಜ, ಅನ್ಯಾಯ ಸಾವಿನಿಂದ?

ಮೂಲ ಕವಿಯತ್ರಿ : ಸಾರಾ ತೀಯಸ್ಡೇಲ್
ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ : ಚಂದಿನ